HUMPHRIES - ANDERSON | Wint de oude garde of de nieuwe generatie? Tot 2.60 keer je inzet!

Het is weer tijd voor de kwartfinales van de Grand Slam of Darts. Omdat de eerdere previews wat betreft darts deze week zo dusdanig in de smaak vielen, besloten we ook de kwartfinales voor je onder de loep te nemen. Hier een klassiek onderonsje tussen de nieuwe en oude generatie!

Luke Humphries was een darter die niet per sé hoge ogen wist te gooien afgelopen jaren, maar is gestaag aan zijn carrière gaan bouwen en dat heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat hij staat waar hij nu staat. Dat is niet alleen hoog op de favorietenlijst voor dit toernooi en het Wereldkampioenschap in Londen, maar ook op de PDC Ranking staat hij op de vierde plaats. Hij hoeft enkel nog Gerwyn Price, Peter Wright en onze eigen Michael van Gerwen voor zich te houden. 

Het toernooi van Luke Humphries 

Luke Humphries kwam in een groep terecht met Gary Anderson, Dirk van Duijvenbode en Steve Lennon en kwam daarin totaal niet in de problemen. Hij won met 5-2 van Lennon, versloeg Anderson met 5-1 en Aubergenius kreeg ervan langs met dezelfde score. In al die wedstrijden gooide Humphries gemiddeld boven de 100.00. Ook tegen Searle wist hij met zijn scorend vermogen en met name het grote aantal 180’ers een marge te pakken. Die partij won hij met 10-7

Gary Anderson was er even tussenuit en stelde een tijdje behoorlijk teleur. Toch is hij een speler die op major-toernooien vaak zijn gezicht laat zien en ook afgelopen vloertoernooien liet hij zien het nog steeds te kunnen. Ook op scorend vlak liet hij dit toernooi nog een keer zien waartoe hij in staat was. 

Het toernooi van Gary Anderson 

Hij kwam in een groep terecht met Luke Humphries, Dirk van Duijvenbode en Steve Lennon. The Flying Scotsman werd tweede in de groep en kwam in alle partijen prima voor de dag. Zelfs in de 5-1 nederlaag tegen groepswinnaar Luke Humphries gooide hij gemiddeld nog ruim boven de 93.00. Finishend kwam Gary Anderson niet in alle partijen even sterk voor de dag. In totaal benutte hij in de groepsfase slechts 11 van zijn 38 kansen op een dubbel. Dat leek het einde te zijn van het toernooi omdat hij Gerwyn Price lootte voor de volgende ronde. Dat bleek echter niet zo, want in een ware wonderpartij was het de Schot die uiteindelijk aan het langste eind trok.